Dag:
01 - 02 - 03 - 04 - 05 - 06 - 07 - 08 - 09 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15
16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - Klaar - Filmpjes
Dag 22: 25-06-2007, zo lek als een vergiet, opruimen en wazig.
Vandaag de laatste 2 planken er tegen aan geslagen. En nu zitten alle zijkanten potdicht. Nouja potdicht, er ziten behoorlijk wat spleten in deze pot! Nu het helemaal dicht zit kon ik het mooi gaan schilderen. Dus in de schuur de verf gepakt, kuikens alweer naar buiten gegooid en verven maar. Ik was halverwege met verven en het werd buiten ineens wel heel donker. Er kwamen grote Pikzwarte wolken over vliegen. En als ze nu eens door zouden vliegen was er geen probleem. Maarja, bij Weeze hadden ze de landingsbaan opnieuw geasfalteerd. Daardoor was er een file ontstaan, zodat de wolken niet door konden vliegen naar het warme zuiden. Doordat de wolken in de rij stonden en nogal zwaar waren besloten ze om al hun lading (regen dus) boven het Café te dumpen. Nu zitten er 2 kanten aan dit verhaal. A Het Café vond die regen niet fijn en het water kwam door het dak heen zetten. Ons Café is dus zo lek als een vergiet. En B we konden het beter nu ontdekken dan over een paar weken. Wat is nu het geval? Het dak loopt niet schuin genoeg af, daarom blijft er water op het dak staan. Nog een punt is dat de golfplaatjes elkaar niet genoeg overlappen. Zo loopt het water wat op het dak blijft staan dus door de kieren heen naar binnen. Iedereen weet dat er in Gennep geen watervallen zijn, maar vandaag hadden we die dus wel en dan wel in ons café. Helaas heb ik van de watervallen geen foto's. Snel maar de wand nog afgeschilderd. En het werd alweer droog. Daarna ben ik en ons pap maar begonnen om het afval hout in stukken te zagen en breken voor het kampvuur. Halverwege kwam Herr Schültenbrau eraan. Zo geland als dat deze brouwer is hielp hij mee met het hout op te ruimen. Even pauzeren en in een pauze neem ik vaak een kuiken vast. Normaal geen probleem, dus waarom vandaag wel? Nou dat zal ik je eens vertellen. Ik had het kuikentje op mijn schouder gezet, dat ging goed. Tot op een zekere hoogte ik dat kuikentje aankijk en die inie minie kip mijn terug aankijkt. Nu keek hij niet zoals anders, maar hij keek alsof hij eten zag. En voordat ik het wist, pikte hij in me oog. Dames en heren ik kan u vertellen dat dit geen fijn gevoel geeft. Dus kuikentje van mijn schouder en ik doe mijn oog open. Waarrempel het leek wel alsof ik een fototoestel was die alleen maar wazige foto's kon maken. Ik zag namelijk zeer wazig met mijn oog. Aangezien het al avond was, besloot ik er niets aan te doen en af te wachten tot morgen. Als ik wakker zou worden en nog steeds wazig zou zien, ging ik naar de dokter. Want deze Arts kan veel, maar kapotte ogen fixen kan ik niet. Maar de volgende dag zag ik weer helder dus verders niets aan de hand.
