Idar-Oberstein 30-04 tm 03-05-2009

Dag 1: Donderdag 30 april 2009
Rond half 8 vertrokken Joyce en ik naar onze vakantiebestemming Idar-Oberstein. Joyce reed de eerste 230 kilometer, waarna ik het stuur overnam tot aan Ferienwohnung Wartenberg in Idar-Oberstein. We hadden met de huiseigenaar afgesproken om er rond het middaguur te zijn. Helaas hebben we dit niet gered, doordat we een toeristische route hadden gereden langs de Moesel langs het dorpje Bullay waar Jan en Bernadette overnachte op de camping. Door de toeristische route kwamen we eigenlijk niet te laat maar wel door de omleidingen bij vliegveld Frankfurt-Hahn, waar ze talloze omleidingen hebben. Om half 1 kwamen we dan toch aan bij het huisje, zodat de eigenaar zelf ook op vakantie kon. Even later kregen we telefoon van de ouders van Joyce dat ze aan het touren waren met de moter en dat ze in Idar-Oberstein waren. Echter ze waren in het gehucht Tiefenstein, een paar kilometer boven Idar-Oberstein. We hebben ze maar opgezocht en bij de lokale bakker opgehaald waar ze de weg dus niet konden vinden. Toen zijn we naar Oberstein gereden om aldaar bij een restaurantje iets te eten en drinken. Na de verlate lunch gingen ze weer verder touren en reden Joyce en ik naar Schloss Oberstein boven op de berg boven de stad. Met een klim van 13% reden we naar boven! Het slot was helaas dicht, dus zijn we weer verder gereden door het bos, naar vliegveld Idar-Oberstein om te kijken of we mineralen konden zoeken op de lokale akkers, maar de gewassen stonden al enkele centimeters hoog, dus pech. Snel even naar de supermarkt om lekkernijen te halen, zoals bier, wijn en chips om vervolgens even uit te rusten in het huisje. Ik was echter mijn beitels voor het kappen naar mineralen vergeten, dus snel naar de lokale bouwmarkt om ze aldaar te kopen. Afrekenen bij de kassa, waar vervolgens een man bij de andere kassa out ging tegen de vlakte. Met etenstijd weer naar Oberstein gereden om daar ieder een lekkere dikke schnitzel te eten. Na het eten uitbuiken in het huisje voor de tv op de bank, om vervolgens lekker te gaan slapen, want morgen wordt het een grote en zware dag!

Dag 2: Vrijdag 01 mei 2009
Vandaag was het de dag om mineralen te gaan zoeken, eerst ontbijten in het centrum, waar ze de festiviteiten rondom de dag van de arbeit aan het opbouwen waren. Rond 11:00 uur waren we dan bij de mijn in Fishbach genaamd ‘Juchem’. Snel de entree betaald om daarna een klim van een kwartier te maken, die erg vermoeiend was. En dan moesten we nog mineralen gaan zoeken. Boven aangekomen een mooi plaatsje tussen de andere mijnwerkers gezocht. De komende 3 uur gehakt en geschept en maar weinig gevonden. Joyce was ondertussen naar de Mac Donalds gereden om 2 big mac’s te halen, want we eigenlijk niets te eten bij (dom). En toen was het zover, ik sla een groot rotsblok los en daar onder zat een dubbele geode, ook wel een ei of bol genoemd. Een aantal mijnwerkers kwamen kijken en toen ik hem los maakte kwamen de donkerste en grootste amethist kristallen naar buiten die deze dag waren gevonden. De geode werd door sommige ook wel omschreven als de mooiste vondst van de gehele dag van iedereen. Nog even doorhakken, maar er kwam alleen nog wat klein spul naar boven. Rond 4 uur me spullen en mineralen ingepakt om naar huis te gaan. Maar op dat moment vind een andere Hollander ook een dubbele geode, alleen had hij maar klein gereedschap bij. Aangeboden om hem te helpen en mijn gereedschap uitgeleend. Na ongeveer een half uur kon hij hem er heel uit trekken. Zijn gezin was ook weer blij en bedankte mij voor de hulp. Tevreden reden we rond 5 uur naar huis. Thuis aangekomen gedouched, echt alles deed pijn in me lichaam. Ik ben maar een simpele assistent-Accountant die niet gewenst is om de hele dag met hamers te meppen op stenen. Even lekker uitgerust om daarna te gaan eten in een iets sjieker restaurant, waar Joyce een zalmpasta had besteld en ik een originele Obersteiner spiessbraten. Dit is vlees speciaal gekruid wat op een open vuur wordt gelegd met aardappelen, echt heerlijk. Voldaan naar het huisje om nog even tv te kijken en te revalideren, want er komt nog een 2e dag mineralen zoeken.

Dag 3 Zaterdag 02 mei 2009
Vandaag wilde we op tijd op staan om niet te laat in de mijn te komen. Dit is ons aardig gelukt. We gingen eerst na de bouwmarkt om een nieuwe beitel te kopen, want die was gister overleden. Bij de bouwmarkt nog een broodje gegeten. Vervolgens naar de supermarkt om ons beter voor te bereiden in de mijn, zodat we genoeg te eten en drinken hadden. Bij de mijn aangekomen, mochten we niet naar binnen, omdat ze nog aan het werk waren. We moesten ongeveer anderhalf uur lekker buiten in het zonnetje wachten, zodat we rond 12:15 naar boven mochten lopen. Vandaag was het een wedstrijd naar boven, wie er het als eerste was. Het was een heftige klim, omdat het een steile route is en het was al aardig heet geworden. Uiteindelijk kwam ik als 3e boven aan, net te laat, zodat de concurrent (deels eigenaar van de mijn) op mijn plekje van gister ging zoeken. Een beetje teleurgesteld ben ik naar een ander plekje gaan zoeken en die vond ik. Waar we gister nog een gezin hadden geholpen om een prachtstuk eruit te halen en waar al meerdere mooie vondsten waren gedaan, ben ik aldaar gaan zoeken. Hopende dat er nog meer mooi materiaal in de rotsen zat. En mooi materiaal zat er. Al bij de 1e klap kwam de eerste geode, weliswaar helemaal vergruisd naar buiten. Bij het vrijmaken van de geode, kwamen steeds meer geodes naar boven. Binnen een half uur had ik er al 4 gevonden, maar nu moesten ze nog heel eruit komen. Dat laatste is helaas op 1 stuk nu niet gelukt. Een aantal mensen werden al jaloers en vroegen of ze langs mij ook mee mochten zoeken, ik vond het best. Waar ik bij elke klap iets eruit haalde kwam er bij de buurmannen maar niets uit. Die teleurstelling bij hun op hun smoeltjes ging langzaam over in afgunst. Maar lache bleef het wel onderling. Vandaag was het echt een topdag, zowel voor mijzelf als voor de andere mijnwerkers. Er werden echt prachtige vondsten naar boven gehaald. De een nog mooier dan de ander. Vandaag ook veel contacten gelegd met andere verzamelaars. De sfeer was perfect, net zoals de vondsten en het weer. Dit was een dag om nooit te vergeten. Rond half 6 vertrokken we naar beneden, met teveel materiaal om in een keer naar beneden te vervoeren, zelfs de 2e keer naar beneden ging met veel pijn en moeite. De mannen met de hamers waren er de hele dag, maar bij mij kwam die ook nog even aan. Door de vermoeidheid was ik niet meer zo geconcentreerd en op het moment dat ik 1 van de topstukken in de auto leg stoot ik tegen de stoel met het stuk en breekt hij in 3 stukken. GRRRRRRRRRRR. Thuis lekker douche en om 9 uur zaten we dan eindelijk in een restaurant, waar Joyce nog nooit zo een heerlijk schnitzel had gegeten en ik een heerlijk originele Obersteiner Spiessbraten. Het eten was echt heerlijk en Joyce kon er maar niet over uit. Moe maar voldaan lekker naar bed, want morgen gaan we naar huis toe.

Dag 4: Zondag 03 mei 2009
Vandaag was de dag van de terugreis. In de planning stond de stad Trier aan de moesel, vlak bij de grens met Luxemburg. Trier staat bekend als de oudste Duitse stad, met imposante gebouwen. Er staat zelfs een poort (Porta Nigra) uit de Romeinse periode, de enigste orginele poort in Duitsland uit die tijd. Via een mooie route kwamen we aan in een mooie stad die zeker een bezoek waardig is, als je tenminste van cultuur houd. Ik heb me er uitstekend geamuseerd. Helaas werd het weer gedurende de dag wat slechter en kwam er af en toe een klein buitje naar beneden vallen. We wilden ook in Trier gaan eten ’s avonds, maar we konden maar geen (leuk) restaurant vinden. Joyce heeft toen besloten dat we naar Bitburg maar een restaurantje zouden gaan pakken. Bitburg natuurlijk bekend onder de gelijkname naam van het pils wat er gebrouwen wordt Bitburger. Bitte ein Bit ook wel in de volksmond genoemd. Bitburg vond ik niet zo heel veel voorstellen, maar we dachten toch een leuk restaurantje te vinden, die naar mijn inziens toch tegenviel. Na het eten nog even de brouwerij gezocht en gevonden. Ze zijn de brouwerij flink aan het verbouwen, maar het is geen mooi complex. Het was weer tijd om nog 3 uur in de wagen te zitten naar huis toe. We hadden ervoor gekozen om via België te rijden, maar dat doe ik dus ook nooit meer. Om 23:00 waren we dan eindelijk thuis. Geestelijk tot rust zijn we gekomen, maar lichamelijk afgetakeld. Een heerlijk weekend die we volgend jaar zeker weer over gaan doen.

klik hier voor de foto's.