Portugal 2008

Idar-Oberstein 30-04 tm 03-05-2010

Vrijdag 30 april 2010:

Om 08:15 vertrokken Joyce en ik richting Idar-Oberstein, waar we de komende 3 dagen op vakantie zouden gaan. Maar als we bij het huisje aankwamen wilde we nog een dag extra bij boeken tot en met maandag. Onze reis verliep voorspoedig via de A73 naar Venlo en vervolgens de grens over om op de A61 verder te rijden. We besloten om niet de gehele reis over de snelweg te gaan. Dus gingen we de A1 op richting Trier, zodat we in de Hoog Eifel uitkwamen. Lekker door de Hoog Eifel rijden via de kortste route naar Traben-Trarbach. Dit was nog een hele rit, want we gingen door de kleinste dorpjes en zelfs over de onverharde wegen. Ik had de Tom-Tom immers niet goed ingesteld. Door deze weg te rijden hebben we wel kunnen genieten van het landschap en hebben we de Kia Picanto zo nu en dan flink op de proef gesteld.

Om kwart voor 11 werd ik weer helemaal kind. We reden naar een spoorwegovergang toe zonder slagbomen. Voor de lol stopten we even en zagen in de verte een trein aan komen. Het bleek geen gewone trein te zijn, maar het waren 2 Diesellocs met een stuk of 30 lege boomstamwagons erachter. Het leuke is, dat ik deze dieselloc ook thuis heb, maar dan als modelspoortreintje Fleischmann Dieselloc DB 212 grote H0. De machinist toeterde nog naar ons, dus toeterde wij mooi terug. Later zagen we dezelfde trein nog een keer voorbij komen, alleen kruisde we elkaar niet meer. Tom-Tom had ons immers via een zandpad door een mijn heen gestuurd, wat weer 200 meter korter was. Later volgde nog meer zandwegen. Op een gegeven moment reden we zelfs over een skipiste waar de Kia het zwaar mee had. In zijn 1 met moeite naar boven via het steile zand/grindpad.
De Tom-Tom toch maar ingesteld op snelste route, en zo kregen we ook een mooie route maar dan een stuk sneller naar onze rustplaats Traben-Trarbach. Om 12 uur kwamen we aan in Traben-Trarbach, dit is een oud dorpje/stadje aan de moesel. Aan de noordzeide van de moesel ligt Traben en aan de zuidzeide ligt Trarbach. We hebben de auto geparkeerd en liepen wat door beide delen rond. Nadat we gepind hadden zijn we in Trarbach gaan eten in een restaurantje.

We vervolgden onze reis naar Idar-Oberstein, en nu ook weer via de kortste route, waardoor we natuurlijk weer door het bos en over zandwegen reden. Na een stuk rijden kwamen we aan bij ons huisje. We belden aan en tot grote verbazing van de verhuurders stonden we weer voor hun neus. Het was inmiddels de 3e keer dat we hier kwamen. Na te hebben bijgepraat hebben we de spullen in het huisje gelegd en zijn we Oberstein in gegaan om rond te wandelen en om de nodige boodschappen te halen. Want wat is nu een vakantie als je 's avonds thuis zonder bier, wijn en snacks zit.
Na een tijdje hebben we de auto gepakt en zijn we een stukje gaan rijden waar we nog nooit geweest waren. We wilden wel een keer onder Idar-Oberstein door rijden. We kwamen bij kleine dorpjes en na een uurtje pakten we toch maar de Tom-Tom erbij om zo via Frauenberg weer terug te rijden. Wat Tom-Tom deed was weer via de kortste route rijden. Zo kwamen we uit bij naar wat later bleek militair terrein te zijn genaamd Baumholder. Dit is het grootste Duitse oeffenterrein geweest, en nu Amerikaans. Er zijn hele dorpen voor verwijderd om van dit 25.000 ha grote terrein een militair oefenterrein te maken. Een leuke feit is dat Bruce Willis op dit terrein is geboren! Op het terrein aangekomen kwamen we via grote brede betonnen wegen allerlei borden tegen met verboden voor tanks en schietveld 6 links af en mijnenveld rechtdoor etc. Op dat moment besefte ik dat we hier zo snel mogelijk weg moesten en dat we op militair terrein zaten. Nu wilden we snel terug, maar konden we de weg niet meer vinden waar we precies vandaan kwamen. Uiteindelijk vonden we hem toch en zochten snel de bewoonde wereld op. Maar eerst sprongen er nog 2 herten net voor de auto weg weer het bos in, altijd mooi om te zien.
Om half 6 kwamen we aan in ons favoriete restaurant in Oberstein genaamd "Turm-Schänke". Hier kun je heerlijk schnitzel maar vooral Spiessbraten eten. Na het eten lekker naar het huisje om daar tv te kijken en daarna lekker te gaan slapen.

Zaterdag 01 mei 2010:

Vandaag was het de dag van de arbeid in Duitsland. Dan zijn natuurlijk alle winkels dicht, hier hadden we niet echt rekening mee gehouden. We gingen vandaag naar Steinbruch Juchem om mooie geodes te zoeken. En op weg naar de mijn zouden we bij de Globus ontbijten. Maar deze allesverkoper was helaas dicht, dus reden we weer terug naar Oberstein om aldaar in een restaurantje maar te ontbijten. Hierdoor waren we dus later dan gepland bij de steengroeve. Iedereen was immers al naar boven om te gaan hakken. Dus snel de auto neer gezet en entree betaald. Boven aangekomen bij het waterval-plateau waren de beste plekjes natuurlijk al bezet. Er waren zo'n 35 mensen, voornamelijk Duitsers en Hollanders aan het zoeken naar de schatten van moeder natuur. We hadden een mooi plekje uitgezocht maar na een uur besloten we om een ander plekje te zoeken, want dit werd niets.
We gingen naar de plek toe waar we de vorige keer nog een kleine maar mooi geode met amethist en honing calciet hadden gevonden. Maar helaas ook hier na hard werken konden we niets vinden. Het gessteente was gewoonweg te hard en er zaten weinig tot geen scheuren in de rotsen.

Joyce was al lekker een boek aan het lezen en ik besloot om maar wat rond te gaan lopen. Na bij verschillinde mijnwerkers te hebben gekeken, zag ik het somber in voor vandaag. Daarom besloot ik om de mijn maar te gaan verkennen. Op een gegeven moment kwam ik op mooi stuk van de mijn uit waar (vrij) vers materiaal lag. En hier lagen de kleine geodes tot 15 cm haast voor het oprapen. Helaas had ik geen emmer of rugzak bij en alleen maar mijn fotocamera en stratenmakershamer. Nadat ik een aantal mooie stukken had gevonden besloot ik om de mooiste mee te nemen want het liep inmiddels al weer tegen 4 uur aan. Zoveel als ik kon dragen begon ik de tocht terug naar de Waterval.

Joyce liep inmiddels bij het gezin die ons had herkend van internet. Zij hadden het geluk om een grote geode van ongeveer 40 cm te vinden met een enorme staaf hongcalciet erin die vlijmscherp was. Eerder deze dag hadden we hun al een hamer en beitel uitgeleend. Na wat tips om de mooie geode met amehist en daarover rookkwarts en calcietkristallen eruit te halen ging de beste man aan de slag. De geode had zoals vaker in Juchem een hele dunne schil, daarom het advies om verder van de geode af te werken en van de geode af te slaan. Na een paar flinke klappen kwam de geode er perfect uit met het basisgesteente eraan. Beter hadden ze hem er niet uit gekregen. Zo had iemand toch een gelukkige dag. Ze gingen tevreden naar huis en ik besloot om op deze plek verder te werken want hier zaten wel de nodige scheuren in de rotsformaties. Naar een paar flinke blokken verwijderd te hebben kwam er een bal boven voor ongeveer 1/3e deel. eindelijk dacht ik dat we toch nog succes zouden hebben vandaag. Voorzichtig begon ik het omliggende gesteente te verwijderen. Maar op het volgende moment stond ik verbaasd en teleurgesteld te kijken. Het was vals alarm. Het was een vals stuk steen dat zich voor deed als een geode. Helaas geen succes. Nog even gepraat met een aantal mensen en die hadden ook al geen succes vandaag. We hebben de spullen gepakt en zijn naar de auto gelopen. Toch nog mooie stukken gevonden maar helaas bleef de jackpot voor ons uit vandaag.

In het vakantiehuisje lekker gedouchd en vervolgens zijn we gaan eten in Oberstien bij restaurant Badischer Hof. Dit is een sjiek restaurent waar je ook heerlijk kunt eten. Ik had natuurlijk weer een spiessbraten besteld. Dit is toch mijn favoriet eten als we in deze regio op vakantie zijn. Na een heerlijke maaltijd en een paar biertjes zijn we naar het huisje gegaan om aldaar de avond voort te zetten met nog een biertje en snack.

Zondag 02 mei 2010:

Vandaag zouden naar Langenthal gaan om in Steinbruch "Ferdinand Kloos" mineralen te gaan zoeken. Zondag is natuurlijk ook alles dicht, maar nu hadden we het idee om dan maar iets te gaan eten bij Tankstation Aral waar ook een eetgelegenheid bij zit. Bij het tankstation aangekomen verbaasde we ons over de lange rij die er stond. Blijkbaar hadden meer mensen hetzelfde idee om hier te gaan eten of broodjes te halen. We hebben hier een broodje gegeten en besloten om er nog voor ieder 1 en nog iets lekkers mee te nemen naar de mijn toe. We vervolgende de reis en naar een half uur rijden kwamen we om half 11 bij Langenthal aan. We zijn naar achter de mijn in gelopen naar het plateau waar we de vorige keer ook waren. Helaas waren hier de rotsblokken allemaal weg gehaald die de vorige keer nog vers hier lagen. Nu hadden ze een ander plateau laten springen. Helaas zat hier weinig leuke stukken bij. Ik besloot om een plateau lager te gaan zoeken waar ik al snel meer succes had. Snel heb ik Joyce gewaarschuwd dat ik een emmer nodig had en dat ze ook een niveau lager moest komeen. Daar heb ik vervolgens een troon gemaakt voor haar zoals we dat altijd zeggen zodat Joyce lekker in het zonnetje haar boek kon lezen. Het was een groot zwaar zeshoekig basaltblok wat ik uiteindelijk mooi had neer gelegd.

Het was nog lekker weer nu, de zon scheen maar dit zou snel veranderen. Al snel kwamen er meer wolken en deze werden ook steeds donkerder. Even later kwamen er mensen aanlopen. Dit bleken de mensen uit Assen te zijn die we gister nog hadden gesproken in Juchem. We hadden gezegd dat we hier heen gingen, en dat vonden zij dus blijkbaar ook een goed idee. Na een paar leuke stukken te hebben gevonden begon het helaas te regenen. De mensen uit Assen besloten om te gaan naar een andere mijn, maar zoonlief wilde eigenlijk nog even blijven. We hebben nog even een broodje gegeten onder de paraplu en nog even gewacht of de regen over zou waaien. Dit laatste bleek echter niet het geval, waardoor we onze spullen bij elkaar hadde gezocht en weer vertrokken naar de auto.

We besloten om maar een stuk te gaan rijden en kijken waar we uit kwamen als het weer mooier weer zou zijn. Toen het eenmaal droog was kwamen bij Henau uit. Dat is toevallig want hier hebben ze volgens de mensen uit Assen ook een grote bergkristalmijn. Als snel zagen we de mijn liggen, maar we hadden de verkeerde afslag genomen zodat we een rondje om de mijn heen reden door het bos. Opzich een leuke route, maar ik wilde wel de mijn in. Bij de poort aangekomen zagen we een bekende uit auto staan, inderdaad de familie uit Assen was hier ook. We hebben ons een weg gezocht de mijn in en zagen ze onder aan het werk bij het verse materiaal wat jongstleden nog was gesprongen. Er waren nu weinig wolken aan de lucht en eemaal beneden aangekomen snel gaan zoeken naar Bergkristal. Het is trouwens een hele witte mijn tegenover andere mijnen die ik ken. Ondanks dat er veel materiaal lag, was het lastig om een leuk stuk met mooie bergkristal te vinden. Het gesteent was het harder dan hard hier. Dus je moest echt geluk hebben om een mooi plat handzaam stuk te vinden. Na een aantal stukken te hebben gevonden en ongeveer 2 uur later. Begon de lucht weer aardig donker te worden. In de verte zag je het al regenen en het begon al wat harder te waaien. Joyce en ik wilde geen risico nemen, want het zag er echt dreigend uit. Tevens hadden we met de ouders van Joyce afgesproken bij de poort van de mijn. Zij waren op vakantie bij de Moesel en we zouden deze dag gezellig met ze Spiesbraten gaan eten. Snel de spullen ingepakt en vertrokken we weer omhoog de mijn uit. Dit was een zware rit met al het verse materiaal wat we hadden gevonden. op 2/3e deel van het te lopen stuk begon het inderdaad te regenen, maar de andere waren nog onder. We probeerden zo snel mogelijk door te lopen, maar de regen en hagel wist ons toch in te halen. We hebben toen maar even bij een loods geschuild totdat de hagel over was. Bij de poort aangekomen waren Jan en Bernadette ook net aangekomen. De spullen in de auto gezet en toen kwamen de Assenaren er ook aan, nat zoals ons. Ze dachten dat de ouders van Joyce politie was, omdat ze beide een geel hesje aan hadden, dit was dus niet zo, maar wel een leuk moment. Afscheid genomen en zijn we achter de motor aangereden naar Idar-Oberstein toe. Daar hebben we natuurlijk eerst een douche genomen en hebben Jan en Bernadette eerst hun natte kleren uit gedaan en even iets droogs aan zodat ze wat konden opwarmen. We gingen bij het restaurant eten waar we vrijdag ook gegeten hadden en bestelden met zijn 4'en spiessbraten. Buiten was een protest van een extreem rechtse jongeren groepering bezig. Ze riepen van alles en stonden boven op de brug van de hoofdstraat. De sfeer was steeds grimmiger en de politie bleef nu ook maar staan bij de steeds groter wordende groep. Op een gegeven moment kwam het nog tot een opstootje met politie en waarschijnlijk de linkse groep. Dit is verder niet uitgelopen tot grote rellen, maar even spannend was het wel. We hebben lekker gegeten bij dit theaterstuk. Jan en Bernadette zijn weer naar Ellenz-Poltersdorf gereden waar ze overnachten in hun Camper. Wij hebben de avond nog voort gezet op de bank met een pilsje en wijntje erbij.

Maandag 03 mei 2010:

Vandaag zou het weer echt slecht worden. We stonden nog hoopvol op met de zon, maar deze verdween al snel achter de wolken. Vandaag was het ook alweer de laatste dag van onze vakantie. Na alles gepakt en in de auto gezet te hebben, namen we afscheid van Frau Wartenberg. We hadden € 15,- te weinig geld bij om het huisje te betalen, maar we spraken af dat we dit de volgende keer zouden betalen, want terug komen doen we zeker. We reden nu naar Globus die nu wel open was en daar hebben we nog een broodje gegeten. Bij het tankstation kocht ik nog een kaart van de regio die toch wel handig is voor de volgende keer als we weer hier komen! We hadden met Jan en Bernadette afgesproken om bij hun camperplaats te komen kijken. Zo afgesproken zo gedaan en na een dik uur rijden kwamen we aan bij Ellenz-Poltersdorf aan de Moesel. Dit is een klein plaatsje vlakbij Cochem. Hier hebben we nog wat gedronken en gepraat. Ondertussen had mijn camera weer kuren gekregen en deed het niet meer. Na wat gepruts ermee kregen we hem toch weer aan de praat. Om kwart over 1 besloten we om verder te rijden, Joyce en ik waren van plan om bij Andernach naar 's Werelds hoogste koudwatergeiser te gaan kijken, mits het droog bleef. Maar na 5 minuten te rijden kwam het met bakken uit de lucht vallen. We besloten toch om naar Andernach te rijden, misschien werd het toch nog droog. Helaas bleef het hard regenen, maar Andernach vanuit de auto is ook een mooie oude stad om te zien.

Toen we naar Andernach reden zagen we nog een santal vulkanen en een waren ze aan het afgraven. Helaas deed mijn camera het nu helemaal niet meer, dus vanaf dat moment heb ik ook geen foto's meer. We besloten om even naar de vulkaan ta gaan die ze aan het afgraven waren. Stom genoeg konden we de juiste weg niet meer vinden, maar na een tijdje rond rijden kwamen we toch weer op de weg naar de vulkanen toe. Hier hebben we even rond gekeken wat een mooi beeld op mijn netvlies maar helaas niet op mijn sd kaartje gaf. Je kon mooi zien hoe de lava steeds van de vulkaan naar benede stroomde. Verschillende lagen in de vorm van een kegel van rood, geel tot bruin. Dit was het laatste deel van de vakantie. We reden maar naar Gennep toe om ons dagelijkse leven weer op te pakken. Maar besloten wel om via een andere weg naar huis te rijden in de regen. Nu de tunnels bij Roermond open waren wilden bij Mönchen Gladbach niet naar Venlo rijden maar naar Roermond, in de hoop dat dit sneller was. In tijd maakte het niet veel uit en in km was het iets om, maar we hoefden tenminste niet door Venlo heen te gaan en konden mooi op de snelweg blijven. De vakantie sloten we af met een schotel bij Eufraat. Ondanks het slechte weer was het toch een leuk weekend en de mineralen vondsten vielen ook niet tegen. Nu kan ik weer een paar weken alles bewerken en uit zoeken. En fotograveren wanneer ik een nieuwe camera heb gekocht of de oude is rerepareerd.

klik hier voor de foto's.