Waar: Duitsland, Cochem Cochem 03 t/m 06-07-2009
Wanneer: 03 t/m 06-07-2009
Wie: Gerard Arts, Henk Raijmakers, Ruud Simons,
Jeroen Scholten, Gerben Arts en Tom de B.
Weer: Overwegend zonnig, maar elke dag ook regen en onweer, +-24 tot 31 graden
Ieder jaar gaan we een weekendje weg met de jonge en oude lui. Dit jaar gingen we al weer voor het 7e jaar op rij weg. Voor de 3e keer Naar Duitsland, voor het eerst een keer geen bierbrouwerij maar een moezelmakerij. We gingen dus een weekendje naar Cochem, de meest gewilde plek aan de moezel voor bejaarden.
Am Tag vor:
Voordat we een weekendje weg gaan, doen we de dag van te voren lekker BBQ'en. Tom achter de BBQ en het komt goed, zelfs met het weer. Het was weer een lekker avondje met bier en eten. Normaliter blijven er meerdere mensen slapen de avond voor vertrek. Maar dit jaar bleef alleen onze Tom de B. slapen.
Tag 1: Anfart
’S morgens op vrijdag 3 juli vroeg op, behalve voor Tom dan, want om 08:15 reden we dan eindelijk aan naar onze Oosterburen. Eerst even de tank vol pompen om met de Zafira en de MX 5 over de Duitse autobahn te jagen. Onderweg stopten we nog bij rustplaats de blauwe steen, om aldaar Ruud zichzelf in te laten smeren met zonnebrand en om Tom in de wasbak te laten pissen. Gelukkig is Tom normaal en is dat dus acceptabel. Ruud had al aardig wat kleurstof toegediend gekregen door onze lieve heer. We zette ons reis voort, om eigenlijk net voor de Moezel de afslag te pakken die ons pap wel maar eigenlijk ook weer niet in de gaten had. Afslag gemist, maar dan heb je wel als voordeel om Jeroen van het mooie uitzicht te laten genieten bij rustplaats Moseltal. Dit was een goede start van het cultureel weekendje van onze moppentrommel op voetjes. Na het broodje sprak Tom zijn wereldberoemde zin uit en we stapten in onze bolides die ons verder reden langs de moezel op naar Cochem. Om 12:30 kwamen we aan bij ons appartement aan de rand van het gezellige centrum, tegenover het centraal busstation. Onder de appartementen zat ook een restaurantje, waar we gelijk gebruik van maakten en ons eerste biertje uit een bierglas te drinken. (in de wagen hadden een aantal onder ons al een aantal Warsteiner genuttigd. We hadden een mooi appartementje met een zeer ruim terras. Tom had geen scheerspullen bij dus die mocht hij van mij lenen. Dat was dus de laatste keer, want hij spoot gelijk me hele schuim leeg op Fleur de krokodil. Het op een na belangrijkste was ook aanwezig, namelijk een aardige koelkast met standje 7. Dus het belangrijkste gingen we nu halen bij de lokale super, namelijk Kloster Pils. Nadat de koelkast vol lag, trokken we met zijn allen naar het centrum toe, om aldaar een aantal Weizeners achterover te ketsen. Bij een restaurantje wilde de ober wel de rekening vlamberen, helaas kon hij geen Nederlands dus wist hij niet wat die moest doen. Ondertussen regende en onweerde het lekker door. Toen we terug kwamen in het appartement zaten onze buurtjes uit Friesland of was het Heerenveen! Ze raden ons aan om vooral niet bij Union te gaan eten, verder nog lekker door geouwehoerd, wat een leuke buren, zulke hebben we in 7 jaar tijd nog niet gehad. Tijd om te gaan eten, natuurlijk zijn we de slimste niet op vakantie en gingen we dus met onze stomme koppen eten bij je raad het al. Het was naar mijn idee niet weg te krijgen en het zag er ook al niet te versmaden uit. Na het eten weer naar huis, waar Jeroen met zijn lapje op de bank ging slapen. Ondertussen werd het steeds donkerder en hoorde we ver weg maar toch wel snel steeds dichterbij komen dikke regendruppels en onweer. En toen viel de eerste druppel, dit werd menens. Als een speer naar binnen en nog geen 15 minuten later stonden de straten blank, het leek Holland wel. Na een half uur werd het droog en was het tijd om onder begeleiding van Gigi D’agostino de 2 heidi’s en Theo de krokodil uit te laten. Ze dansten heerlijk en zwommen rondjes door de straten. Later die avond besloten we om het centrum onveilig te maken. Eerst een foute kelder in met foute Duitse en Hollandse muziek met foute mensen, dit kon alleen in Cochem. Nadat ons pap een fles kapot sloeg op de muziek werd het tijd om te vertrekken, want dat bitburger doet toch niet veel goeds. De andere Warsteinerkroeg was een gezellig kroegje waar we nog een aantal consumpties nuttigden. Om 01:45 was het mooi geweest en trok de stoet naar hun appartementje om aldaar nog wat te drinken. Na bed gaan was een probleem, een kleuter slaapt nog sneller dan ons.
Tag 2: Koblenz
Vandaag zaterdag 4 juli stond in het teken van Jeroen dag, ofwel we gingen op verzoek van ome Jeroen naar Koblenz, om te kijken waar Bassie en Adriaan rond hadden gelopen. Rond 12 uur zouden we de stoptrein nemen naar Koblenz. Netjes kaartje gekocht op het station in Cochem, beetje ouwehoeren op het perron met Tom. Om vervolgens die mooie witte trein met de letter ICE te nemen, ze hadden zelfs een bistro aan boord. Zoals al eerder vermeld zijn we niet de slimste op vakantie en ging er dus bij niemand een belletje rinkelen dat je in de ICE sneltrein een toeslag moest betalen. Wij waren blij dat we voor relatief weinig geld naar Koblenz konden. Dat viel dus vies tegen toen we controle kregen. De mevrouw wees ons erop dat we verkeerde kaartjes voor een verkeerde trein hebben. Dat was dus extra betalen en balen in de trein. Jeroen liet ik maar pils halen om het leed te verzachten waarna we dus even mooi € 69,- extra wilden betalen. De penningmeest trok voor de zoveelste keer zijn knip. In Koblenz aangekomen een heerlijke dag gehad, mooi langs de rein gelopen naar de Duitse Dreiek, Jeroen kon zich alleen opeens niet zo goed meer herinneren waar Bassie en Adriaan ooit waren geweest, waren ze om bij het Duits te blijven Überhaupt wel in Koblenz geweest. Na wat cultuur te hebben opgesnoven en nog Mint tabak te hebben gekocht vertrokken we ditmaal wel met de juiste stoptrein naar Cochem. Dat ding deed er dus bijna 2,5 keer zo lang over dan de ICE. Terug in het appartement gingen we lekker BBQ’en op het gourmetstel :) . Na de BBQ was het tijd om naar beneden te gaan, want we gingen naar een wijnproeverij. Ik vond het zelf wel een leuke proeverij, want ik verstond er tenminste ook wat van in tegenstelling tot Ruud, Tom, Jeroen en Henk. Tom lag zowat te slapen, Ruud vond dat er een heel interessant plafon was, Henk die deed ook maar wat en Jeroen kon ik maar net wakker houden. Gerard zat natuurlijk aandachtig te luisteren en ja te knikken. Natuurlijk werd er ook geproefd, Tom werd weer wakker. Persoonlijk hou ik niet van droge of halfdroge wijn, maar die zoete glijden wel lekker naar binnen. Tom werd helemaal verliefd op de aardbeien wijn, dit zou later het weekend nog sterk veranderen. Al met al vond ik het wel een leuke ervaring, weer eens een keer wat anders dan een bierbrouwerij. Na de proeverij gingen we weer naar ons Warsteinercafé. Toen we binnen kwamen keek ik angstig in de ronde, de toko stond bomvol met (vrijgezelle) gewillige 40+ vrouwen, die maar niet hun ogen of handen van ons af konden houden. Verder was het super gezellig, Jeroen was in de 7e hemel. Ruud dacht wat Jeroen kan, kan ik beter, hij greep bij Jeroen in de zak naar een rits Gummy’s had beet, waarna 10 gewillige vrouwen hem beet hadden en naar buiten toe ontvoerde. Ruud probeerde te vergeefs te vluchten, maar daar staken wij en de vrouwen een stokje voor. Gelukkig voor Ruud kwam hij binnen luttele minuten zonder kleerscheuren weer binnen. De avond ging gestaag door. Henk werd nog bijna half verkracht door een vrouwtje die hem van de barkruk rukte om te dansen. Hij en Gerard hadden het gehad en voor mijn eigen veiligheid en die van de knip besloot we om met zijn 3en naar huis te gaan om daar in alle rust te genieten van een fleske bier. Binnen het uur waren de 3 andere vrijgezelle jongemannen ook op het appartement gearriveerd. De avond is verder rustig verlopen totdat we natuurlijk in bed lagen!
Tag 3: Burg Eltz.
Vandaag zondag 5 juli stond er in de planning burg Eltz. Dit zou een imposant kasteel moeten zijn dat in zijn eeuwigheid nog nooit werd verwoest. Na een kleine autorit en een evenlange wandeling kwamen aan bij de beloofde imposante burcht. Het was een waar genot voor het culturele oog. Alles wat hier aanwezig was smaakte naar meer. Voor een aantal was dit meer dan cultuur, jonge mamma’s of bier. Er waren feesten rond het kasteel, zodat de bezoekers optimaal geprikkeld werden. Speenvarkens ronddraaiend aan het spit, muzikanten, toneelspelers, kanonnen die afgeschoten werden, lekkere meisjes etc. Uiteindelijk gaven een aantal van ons zich over, de cultuur werd ze te veel. Na ongeveer 3,5 uur op en rond het kasteel te hebben doorgebracht vertrokken we in 3 groepjes langzaam aan naar de auto. Onder aan het kasteel nog even pootje baden in het riviertje, om vervolgens de klim naar boven te maken. Terug bij het appartement het overtollige vlees op het gourmetstel gegooid. Tom ging bijna dood, maar hij ging nog vol goede moed mee naar de Warsteinerkroeg die eigenlijk uitgestorven was. Een paar uur hier doorgebracht, om het laatste bier thuis op te drinken en lekker naar bed gaan om de laatste dag in te zetten.
Tag 4: Abreise
Vandaag is het weer tijd om naar huis te gaan. 4 leuke dagen zitten er weer bijna op. We pakken onze spullen, leveren de laatste statiegeld in bij de lokale supermarkt en gaan met de auto’s een ritje maken om ergens te gaan eten. Tom de B. voelt zich met de seconde beroerder worden. Jeroen is vast naar het oude centrum gelopen voor een parkeerplaatsje. Alleen zijn alle plaatsen bezet. We besluiten verderop om te draaien, maar dan slaat het noodlot toe. Tom moet vliegensvlug de auto uit om even naar de bloemetjes te gaan kijken. Nadat hij weer is ingestapt rijden we terug naar het centrum, pikken ome Jeroen onderweg op en besluiten de auto’s aan de andere kant van de Moezel te parkeren en daar ergens te eten. Dat parkeren lukte nu wel, alleen nergens konden we eten, dus liepen we maar naar het centrum om daar wel te kunnen ontbijten. Het ontbijt werd geserveerd door het evil zusje. Na het eten was Tom weer een stuk opgeknapt. We gingen naar de wagen om vervolgens de terugreis in te zetten. Door het heuvelse landschap van de Eifel crousden we door de dorpjes en de vele haarspeldbochten. Je zag de Mx 5 met zijn bestuurder genieten. Ik wilde wel de vulkaaneifel route rijden, alleen was deze zeer wazig en moest je doodlopende straten in rijden, dit klopte dus van de meter niet. Dus besloten we om naar het vulkaaneifel centrum te gaan. Daar aangekomen werden de oren van onze koop gekletst door de receptioniste van het centrum. Nadat we entree hadden betaald kregen we een film te zien over het ontstaan van de Eifel. Voor de een, een interessant moment, voor de ander om je dood te vervelen. Nog een rondje lopen door het centrum en buiten bij het riviertje ook nog een rondje lopen. Onze maagjes kregen langzaam aan weer een knaagjes, dus besloten we een eetgelegenheid te zoeken. We kwamen uit bij een Truckersstop. Perfect voor Gigaliner, Zafira’s en Mx 5’en. Heerlijk gegeten, helaas vloog de tijd, dus moesten we nu toch echt naar Holland rijden. Ruud gooide het dak open zodat hij en Jeroen weer lekker konden verbranden in de wagen. Van het verbranden kwam niet veel, want binnen een half uur begon het te regenen. Dus snel van de Duitse Autobaan af om die kap dicht te gooien. We vervolgden onze weg naar huis. En zoals altijd gingen we eerst nog eten bij de Old Inn te Ottersum. De satés werden besteld en opgepeuzeld door de jongens. Het werd tijd om het volk af te zetten thuis. Ik heb in ieder geval een heerlijk lang weekend gehad. Tot volgend jaar.
klik hier voor de foto's van BBQ.
klik hier voor de foto's van Cochem.