|
|
Dag:
01 - 02 -
03 - 04 -
05 - 06 -
07 - 08 -
09 - 10 -
11 - 12 -
13 - 14 -
15 16 -
17 - 18 -
19 - 20 -
21 - 22 -
23 - 24 -
25 - 26 -
Klaar - Filmpjes
In gebruik name: 05-07-2007, zuipen.
Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Het Café werd in gebruik genomen. Ik moest wel eerst de hele dag werken en ik kan u vertellen dat deze
dag lang duurde en vooral niet opschoot. Ik kon maar aan 1 ding denken, Vanavond BBQ'en in ons nieuwe café en dan natuurlijk de vakantie naar
Texel inluiden. Eenmaal thuis alles naar achteren gebracht wat we maar nodig hadden met de BBQ. En een tijdje later lagen de eerste lappen
vlees al te bakken op de BBQ. Het was gewoon weg heerlijk, Lekker weer, koud bier uit de perfect draft en lekker eten. Na het eten was het
dan toch tijd voor spieker sloan. Het was echt leuk om dit te doen met een aangenaam gezelschap. De winnaars varieerden elke ronde. En was je
de 1e ronde winnaar dan werd je een aantal rondes later een echte verliezer. Tussentijds zijn we ook gaan frisbeen. Dit ging wel lekker alleen
dan komt Jeroen eraan en die werpt dat scherpwijf op het dak van het café. Dus ik kon bij Jeroen zijn rug op om die werpscheit te pakken. En
dat is eng kan ik u vertellen om bij Jeroen in zijn nek te zitten. Ondertussen heeft Gerard ook het kampvuur maar weer aangestoken.

Het ging langzaam aan helemaal nergens meer over, de drank ging sneller naar binnen als te voren en de muziek ging ook telkens harder. En als
er meer gezopen wordt, worden een aantal mensen baldadig. Zoals Jeroen die heeft dan de nijging om dan Spiekersloanstammen te ontwrichten, Wc
hokjes om te beuken en ga zo maar door. Ik ga verder niet meer in op bepaalde details want die zijn er zo velen, niet van Jeroen maar wat er
nog meer is gebeurd. In het café hebben ze trouwens ook nog een goede catering. Zo stonden de kroketten en gehakstafen laat nog klaar. Leo
ging al vroeg naar bed want die moest om 05:15 nog een vrachtwagen lossen in Tilburg. Wat later vertrok iedereen langzaam aan naar boven.
En om 4 uur gingen Jeroen, Priscilla, Joyce en ik dan toch ook maar naar bed, want morgen zou ons weer een grote dag te wachten staan.
Voor verdere lamlendigheid kun je de onderstaande foto's natuurlijk bekijken. Dank u wel en hopelijk tot snel in ons café.

|
|