Eigen collectie


post@gerbenarts.nl


Epidoot

Naam Epidoot
Kleur Groen
Klasse Silicaten
Hardheid 6 - 7
Vindplaats Spanje, Valencia, Alicante, Albatera, Hondón de los Frailes, Los Serranos Quarry
Aankoopplaats onbekend
Aankoopdatum onbekend
Verkoper Rob Smits


De naam epidoot is afgeleid van het Griekse "epidosis" ('toevoeging'). Lange tijd dacht men dat het ging om toermalijn en de identificatie ervan betekende een toevoeging aan het minerale stelsel. De Dranse mineraloog en kristallograaf René Justin Haüy was de eerste die epidoot van toermalijn onderscheidde (1801). Vanwege de groene kleur die aan die van de pistacheplant doet denken, wordt epidoot ook wel pistaciet genoemd.

Epidoot vormt veelzijdige zuilvormige kristallen, stengelachtige, korrelige en compacte aggregaten, deklagen en korsten. Soms vormt het aparte gesteenten, epidosieten genaamd. Gekristalliseerd epidoot is groen, terwijl massieve variëteiten en epidosieten geelgroen tot geel zijn. Epidoot is een contactmineraal, maar komt ook voor in andere metamorfe gesteenten die bij lage temperaturen en onder hoge druk zijn ontstaan (ijzerarme epidoten).

De belangrijkste vindplaatsen zijn Knappenwand in Sulzbachtal (Salzburg, Oostenrijk), Sobotin in de Hrubý Jesenik (Tsjechië), Kowary in het Poolse deel van Silezië, Akhmatovsk in Rusland, Lake Superior in Noord-Amerika en Sulzer op het eiland Prince of Wales voor de kust van Alaska. Omdat het niet erg hard is en geen opvallende kleur heeft, wordt epidoot zelden als edelsteen gebruikt; alleen de donkergroene stenen uit Salzburg en Sri Lanka worden geslepen en gepolijst. Andere toepassingen kent epidoot niet. Vooraal de fraai gekristalliseerde exemplaren uit Knappenwand zijn erg gewild bij verzamelaars.

Epidoot dat zeldzame aardmetalen bevat, wordt vanwege de vorm van de kristallen orthiet genoemd (van het Griekse orthos, 'recht'). In de vorm van zwarte of bruinige korrels met een harsachtige glans komt het ingebed in granieten en pegmatieten voor.

Bron: Enceclopedie van Mineralen en Gesteenten door Jiří Kouřimský uit 1997