Azuriet
|
|
Naam | Azuriet |
| Kleur | Blauw | |
| Klasse | Carbonaten | |
| Hardheid | 3,5 - 4,0 | |
| Vindplaats | Marokko, Atlasgebergte | |
| Aankoopplaats | Duitsland, Hückelhoven, Mehrzweckhalle | |
| Aankoopdatum | 04-12-2003 | |
| Verkoper | Onbekend |
Azuriet, dat soms ook wel blauw malachiet wordt genoemd, is een minder belangrijke bron van koper. Het wordt ook wel in sieraden en als siersteen gebruikt.
Azuriet dankt zijn naam aan de opvallende blauwe kleur. Het is al bekend sinds de vroegste tijden en werd oorspronkelijk door kunstschilders gebruikt als blauw pigment. Enkele afzettingen van dit mineraal worden gebruikt om er koper uit te winnen. Azuriet bevat 55% koper. Als kopererts is azuriet echter lang niet zo belangrijk als bijvoorbeeld cupriet en malachiet. Gemalen azuriet wordt gebruikt als grondstof voor blauwe vitriool (kopersulfaat).Tot aan de middeleeuwen werd azuriet gewoonlijk tot poeder vermalen en gebruikt bij de bereiding van een kleurstof die bergblauw werd genoemd. Deze kleurstof werd veel gebruikt door schilders, totdat men merkte dat de blauwe kleur die ermee werd gemaakt niet stabiel was. Over een langere periode reageert azurietpoeder met vocht uit de lucht en het verandert daardoor langzaam in een ander mineraal, malachiet, dat groen is.
Enkele van de beroemdste schilderijen uit de dertiende eeuw en veertiende eeuw lijken nu een groene lucht te hebben. Vooral op de schilderijen van de grote Florentijnse schilder Giotto di Bondone (ca. 1267 – 1337) is dat goed te zien. Die groene luchten zijn niet een gewaagde kunstzinnige keuze van de schilder, maar het resultaat van een onvoorziene chemische reactie die honderden jaren bezig is geweest.
Hoewel zuiver azuriet heel zacht is, wordt het vaak geslepen voor gebruik in sieraden. Dit lijkt misschien vreemd, maar azuriet is in feite zelden zuiver en de hardheid ervan wordt er verhoogd door de aanwezigheid van malachiet. Toch is azuriet nooit zo hard, dat het tegen de slijtage van alledag kan. Het is daardoor niet ideaal voor gebruik in sieraden. De schitterend gekleurde kristallen zorgen er echter vaak voor dat verzamelaars deze praktische beperkingen negeren. Geslepen azuriet komt in veel mineralenverzamelingen voor. Azuriet wordt meestal geslepen in cabochons of met facetten. Wanneer het met facetten wordt geslepen, is de hoek waaronder geslepen wordt bij voorkeur zowel langs de kroon als het paviljoen 40 graden.
De massieve vorm van azuriet die in sierstenen wordt gebruikt, wordt chessyliet genoemd. De naam is afgeleid van de plaats Chessy, in de buurt van Lyon in Frankrijk, waar mooie afzettingen van massief azuriet voorkomen. Azuriet lost bruisend op in zoutzuur of salpeterzuur. Je moet exemplaren dus niet met een zuur schoonmaken. Het smelt makkelijk wanneer het boven een vlam wordt gehouden en wordt zwart wanneer het verhit wordt.
Azuriet ontstaat door veranderingen in eerder bestaande mineralen. Daarom wordt het een secundair mineraal genoemd. Het ontstaat in de geoxideerde zones van koperafzettingen, die zijn veranderd door blootstelling aan lucht en water. Het wordt bijna altijd samen met malachiet gevonden.
Er zijn talrijke afzettingen van azuriet over de hele wereld, maar het komt nooit in grote hoeveelheden voor. Azuriet wordt daarom meestal ingedeeld bij wijdverbreide mineralen in plaats van alledaagse mineralen.
Enkele van de mooiste azurietafzettingen zijn gevonden bij Broken Hill (Australië); in de Atacamawoestijn (Chili); Chessy (Frankrijk); Lavrion (Griekenland); Sardinië (Italië); Tsuneb (Namibië) en Arizona (VS).