Antimoniet (Stibniet)
|
|
Naam | Antimoniet (Stibniet) |
| Kleur | Staalgrijs | |
| Klasse | Sulfiden | |
| Hardheid | 2,0 - 2,5 | |
| Vindplaats | Peru, Huancavelica, Paloma mijn | |
| Aankoopplaats | Duitsland, Wuppertal, Stadthalle | |
| Aankoopdatum | 20-09-2009 | |
| Verkoper | Onbekend |
De Romeinse natuurkundige Plinius kende antimoniet. In zijn geschriften vermelde hij dat het indertijd een cosmetische toepassing kende: het zilvergrijze antimoniet werd heel fijn gemalen en vervolgens op de oogleden aangebracht. Antimoniet komt samen met andere ertsen voor in gedifferentieerde aders of in aders die ook goud bevatten. Het vormt langgerekte kristallen, die soms aan haren doen denken. Het wordt ook wel als een vormeloze massa aangetroffen. Antimoniet is bekend om de prachtige kristallen die op het Japanse eiland Sjikokoe werden gevonden en als ornamenten gebruikt werden. In Japan delft men al lang geen antimoniet meer en de kristallen, van soms wel 1 meter lang, zijn tegenwoordig zeldzaam en zeer kostbaar. Ze waren heel populair bij de plaatselijke bevolking, die ze als steuntjes voor bloemen gebruikte of er hekjes voor miniatuurtuinen van maakte. Deze bijzondere creaties van het minerale rijk namen ook vaak een belangrijke plaats in het interieur van veel woningen in. De vreemde schoonheid van de Japanse antimonietgrotten was adembenemend. De wanden van deze natuurlijke holten in de ertsaders waren bekleed met korsten en bosjes zuilvormige kristallen, die even verblindend waren als glimmend gepoetst staal. Tegenwoordig zijn deze kristallen alleen nog in musea te bewonderen.
|
|
Naam | Antimoniet (Stibniet) |
| Kleur | Staalgrijs | |
| Klasse | Sulfiden | |
| Hardheid | 2,0 - 2,5 | |
| Vindplaats | Onbekend | |
| Aankoopplaats | Duitsland, Schwarzwald, Allerheiligen | |
| Aankoopdatum | ??-??-199? | |
| Verkoper | Onbekend |
De belangrijkste vindplaatsen van antimoniet liggen in Mexico en in de provincie Tjiangsi in China. De rijkste Europese afzettingen bevinden zich in Bohutin en in Milesov bij Pribram (Tsjechië), in de Kleine Karpaten (Slowakije), op Sardinië en in Toscane (Italië), en bij Fojnica, Krupanj en Kostajnik (Servië). In Roemenië (Baia Sprie en Chiusbaia) worden schitterende drusen van antimoniet gevonden. Antimoniet is het belangrijkste erts voor de winning van antimoon, waarvan het tot 71% bevat. Bijna driekwart van de productie wordt gebruikt voor het maken van diverse legeringen, met name lettermetaal (legering van antimoon en lood).
Bron: Enceclopedie van Mineralen en Gesteenten door Jiří Kouřimský uit 1997