post@gerbenarts.nl
Landelies en Chimay 23-02-2014
Rond 05:50 stond Hans voor de deur om mij op te halen. We zouden nu naar Wilco in Berghem rijden om aldaar te verzamelen. Uiteindelijk reden we rond 06:45 aan. In auto 1 zaten Gerben, Wilco en Hans als chauffeur. In auto 2 zaten Ruben, Rob en Jelco als chauffeur. Bij Antwerpen nam de 2e auto een andere route, zodat we elkaar nu kwijt waren. Onderweg zijn we in België nog gestopt bij een tankstation om een sanitaire noodstop te maken. Het was een gezellige rit, die leek alsof hij niet lang duurde. Wat een onzin en goede gesprekken passeerde weer de revu, Laat staan de muziek van Hans. Om 09:00 kwamen we aan bij de La Sambre groeve te Landelies, waar de anderen ook net waren aangekomen. We hebben de auto voor het kantoor geparkeerd, spullen bijeen gepakt om vervolgens de groeve in te lopen. Voor Ruben was het de eerste keer dat hij in een steengroeve kwam en om mineralen te zoeken.Bij het gewenste plateau aangekomen waren Leo Engelen en Henk al hard aan het werk, Felix liep een plateau lager ook rond. Na even bij te kletsen splitste iedereen zich op. Wilco, Hans en Ruben liepen rond tussen de brokstukken te zoeken. Jelco en Rob gingen een heel stuk links van Leo aan het werk in de kleine wand. Ikzelf ging rechts van Leo en Henk aan het werk in een calcietader. Leo vond al vrij snel een grote kluft gevuld met grote kristallen. Hier zijn hele mooie stukken uit gekomen. Ruben heeft als groentje hele leuke stukken weten te bemachtigen. Hans heeft nog een heel groot kristal op matrix van ongeveer 15 cm gevonden. Helaas was en kant behoorlijk beschadigd. Ikzelf heb een paar kleinere leuke stukjes weten te bergen uit de ader en dan voornamelijk voor de verkoop, maar er zaten ook een stuk of 5 vitrine stukken bij. Het waren niet de grootste kristallen, maar wel mooie en aparte stukken. Uiteindelijk ook nog even Rob met Jelco meegeholpen om een paar ton wegend blok naar beneden te gooien. Met mijn breekijzer en Jelco zijn stootijzer zijn we aan de slag gegaan. Door de enorme kracht die we gebruiken, kwam er nog een mooi stuk met grotere calcieten onder mijn schoen vrij, die Rob uiteindelijk heeft meegenomen. Uiteindelijk hebben we het blok op het randje van de wand gekregen. Het laatste zetje van Jelco heb ik gefilmd en dat gaf een mooie knal. De aandacht van iedereen was snel getrokken, baas boven baas. Om half 2 was het genoeg en heb ik de vondsten ingepakt. We zijn nu naar de auto gelopen met Hans en Wilco. Even later kwam Ruben er ook aan. Rob en Jelco bleven nog heel even de laatste stukken bergen en inpakken. Bij de auto aangekomen hebben we een boterhammetje gegeten, spullen in de auto geladen en kon de 40 kilometer durende reis naar de Lompret groeve bij Chimay beginnen. Na een mooie route van ongeveer 1 uur rijden kwamen Wilco, Hans en ik aan bij de groeve. Volgens Mindat.org zijn ze in een nieuw gedeelte in de groeve aan het werk. In de toplaag zouden zich in de klei mooie donkerblauwe barieten bevinden. Met zijn drieën zijn we vaste de groeve wezen verkennen, omdat we niet precies wisten waar het nieuwe gedeelte was en waar we dus de barieten konden vinden. We zijn uiteindelijk links achter naar de groeve gelopen, waar duidelijk was dat hier nog niet zo lang geleden begonnen was met werken. Het is een behoorlijk rotzooi in de groeve. overal liggen hopen met puinafval, hopen met gesteente die elders uit de groeve komen en er zit totaal geen structuur in de groeve. Na een half uur had Wilco de primeur om de eerste barieten in de klei te vinden. De andere auto met Ruben, Rob en Jelco kon ondertussen niet de groeve vinden, omdat wij de kaart met de adresgegevens en coördinaten hebben. Met een slechte tot geen telefoon verbinding hebben we proberen uit te leggen waar het was. Uiteindelijk hebben de andere na 1 uur ook de groeve weten te vinden. Waar we gezocht hebben leken de rotsblokken en klei niet op de originele plaats te hebben gelegen. Maar waar het nu precies vandaan komt weten we ook niet. Maar waarschijnlijk van een paar meter hoger. Omdat de barieten volledig in de klei zitten is het moeilijk te beoordelen of je nu een mooi stuk gevonden hebt. Rob Huussen heeft in ieder geval 2 mogelijk mooie stukjes gevonden waar mooie blauwe kristallen op zitten van ongeveer 2 á 3 cm. Zelf heb ik geprobeerd zoveel mogelijk stukken bariet uit de klei weten mee te nemen om ze vervolgens thuis schoon te maken, want in de groeve gaat dit niet. Tenzij je een emmer bij hebt en deze aldaar vult met water uit een of andere plas regenwater. Hier zaten vooral veel losse kristallen bij, maar ook een aantal brokken met allerlei kristallen. Bariet is overigens een zwaar mineraal. Verder heb ik nog even de groeve verkend en tegen het aardoppervlak aan is het ook mogelijk om fossielen te vinden van koralen, schelpen en andere zee flora en fauna. Tevens is er in de groeve ook calciet te vinden, hier heb ik echter niets van mee genomen. Het is thuis nog een hoop werk om de klei te verwijderen van de barieten en te kijken of de vondsten de moeite waard waren. Om 17:00 besloten we om de boel in te pakken en om naar de auto te lopen. Dit was nog best lastig met een steekkarretje. Eenmaal terug bij de auto gekomen was Ruben helemaal kapot. Hij kon geen boe of bah meer zeggen. Zo zie je maar weer: het leven van een mineralenverzamelaar gaat niet altijd over rozen. Even omkleden en Ruben is sinds die tijd ontschoent. Uiteindelijk reden we rond 17:20 weg en zijn we in het plaatsje Laneffe wezen eten bij eetcafé L’espenne. Ruben mooi op zijn sokjes naar binnen en ik in mijn korte broek. Het was een gezellige afsluiten van deze leuke dag, maar daar zullen niet alle gasten van het eetcafé het mee eens zijn. We hebben een toast uitgebracht met een cola voor Jelco, Rochefort 10 voor Ruben en een Chimay Blue voor de anderen. Uiteindelijk werd er een bord vol met Mixed Grill geserveerd, nadat de keuken, het zitgedeelte en de straat volledig blauw stonden van de rook. Na zo’n zware dag van hard werken ging zo’n bord er goed in. De terugreis naar huis kon beginnen en rond 21:30 waren we dan ook weer terug in Berghem. Hier hebben we op Rob en Jelco na nog een biertje gedronken. Tegen 23:00 was ik dan zelf ook eindelijk thuis en ben ik als een blok in slaap gevallen. Klik hier voor de foto's van excursie naar Landelies op zondag 23 februari 2013. |
Geo Oss Jeugd microscoop 08-02-2014
 Vandaag werd weer de tweede Geo Oss jeugdbijeenkomst georganiseerd van 2014. Deze middag stond in het teken van micromounts bekijken door een microscoop, mineralen bekijken die oplichten onder een UV-lamp en een lezing over het ontstaan van het leven. Nieuw dit jaar is ook dat de locatie waar de middag werd gehouden, niet meer in d’n Iemhof te Oss was, maar in het nieuwe dorpshuis ‘De Berchplaets’ te Berghem.Om half 2 heette Wilco van der Broek de 23 kinderen en hun ouders van harte welkom. Na een korte uitleg hoe de dag zou verlopen werd de groep in tweeën gesplitst. Een groep mocht naar de andere ruimte om micromounts te bekijken onder de microscoop en mineralen te bekijken onder een UV-lamp. De andere groep kreeg een lezing van Peter Stokman over het ontstaan van het leven. Vervolgens begon Wilco van der Broek met een korte uitleg over micromounts en fluorescerende mineralen. Hierbij werden de kinderen actief betrokken en de meeste kinderen wisten ook precies wat micromounts zijn, namelijk hele kleine mineralen / kristallen die met het blote oog (bijna) niet te zien zijn. Om deze kristallen te kunnen zien, moet je een loep, of een microscoop gebruiken. Dit gingen we later dan ook doen. Micromounts worden overal ter wereld gevonden en een aantal plaatsen in de buurt zijn dan ook Winterswijk en de eifel. Maar vandaag hebben we ook micromounts uit Ramsbeck in het Sauerland en uit de groeve Clara uit Wolfach in het Zwarte Woud. De micromounts worden in kleine doorzichtige doosjes opgeslagen en nemen zo weinig plaats in beslag in een verzameling. Een ander voordeel van mircomounts verzamelen is dat de kristallen meestal onbeschadigd zijn, omdat ze zo klein zijn en vaak in kleine holtes zitten. Onder een UV lamo zien sommige mineralen er heel anders uit. De groep werd vervolgens weer ingedeeld in 4 kleinere groepje van 2 á 3 kinderen, zodat ze veel door de microscoop konden kijken naar de mooie micromounts en fluorescerende mineralen. Een ander voordeel was dat de ouders zo nu en dan ook mee konden kijken, omdat zij ook behoorlijk nieuwsgierig waren geworden. De kinderen waren behoorlijk enthousiast en een groot deel van de kinderen had ook een aantal eigen mineralen meegenomen. Hier kwamen ook leuke verassingen uit. Sommige baalden behoorlijk als er na een kwartier weer van microscoop of fluorescerende mineralen geruild moest worden. Ze hebben geleerd hoe een microscoop werkt, hoe ze zelf scherp kunnen stellen, welke mineralen er zoal gevonden worden en hoe deze eruit kunnen zien. Na ongeveer een uur was het tijd voor een half uurtje pauze in de kantine. Nu kon iedereen nog zien dat Sven Kramer een goede tijd had neergezet en naar later bleek een gouden medaille had gewonnen. Het eerste leven op aarde is zo’ n 3,8 miljard jaar geleden ontstaan. Sindsdien heeft zich een ongelooflijke ontwikkeling voorgedaan tot alle levensvormen die we nu kennen. Op zaterdagmiddag vatte Peter dit lange, lange verhaal samen in slechts één uur. Van de allereenvoudigste eencellige levensvormen, die het leven op aarde miljarden jaren bepaalden, tot het enige dier ter wereld dat dit verhaal kan vertellen, de mens. Met reuzenstappen werd een aantal bijzondere hoofdstukken uit het verhaal toegelicht: de eerste bizarre meercelligen, de verovering van het land, de hoogtijdagen van de dino’s, hun daverend einde, en de opkomst van onze eigen familie, de zoogdieren. Er was een aandachtig publiek van kinderen en ouders, en het was buitengewoon hoe geïnteresseerd de kinderen meededen en vooral: hoeveel ze er van afwisten. De ‘dunkleosteus’ was een oude bekende en een van de kinderen kende de namen van 24 dinosaurussen! Al met al een gezellige, geanimeerde, en zeer leerzame middag. Na afloop kregen alle aanwezige kinderen nog een mooi stuk mineraal uit een oude verzameling en een amethistpunt. Nog even alles opruimen, moe maar voldaan gingen rond half 5 de vrijwilligers Coen-Prinsen-Geerlings , Hans Cremers, Jelco van Tooren, Jos Hoedeman, Wilco van der Broek , Joyce Arts-Beelen en ondergetekenden naar huis. Klik hier voor de foto's van Geo Oss Jeugdmiddag op zaterdag 8 februari 2013. |