Wavelliet
|
|
Naam | Wavelliet |
| Kleur | Groen | |
| Klasse | Fosfaten | |
| Hardheid | 3,5 - 4 | |
| Vindplaats | USA, Arkansas, Montegomery County | |
| Aankoopplaats | Oss, D'n Iemhof, mineralenbeurs | |
| Aankoopdatum | 09-11-2008 | |
| Verkoper | W. Princen |
Wavelliet werd in 1800 voor het eerst ontdekt in Barnstaple in Devon (Groot-Brittannië). Het is genoemd naar W. Wavell, de Engelse natuurkundige die het mineraal beschreef. In het begin van de 19e eeuw werden grotere hoeveelheden van het mineraal gevonden bij Trenice (Tsjechië), tijdens het delven van ijzerertsen en het uithakken van bouwsteen. Wavelliet vormt gewoonlijk radiale bosjes die meestal rond zijn; soms vindt men ook naaldvormige kristalletjes. Het komt voor in sedimentaire gesteenten als grauwacke en zandsteen, waar het zich ontwikkelde door alteratie en kristallisatie uit de opgeloste schalen van verschillende dieren. Behalve bij Trenice en in Devon wordt Wavelliet ook gevonden in Langenstriegis bij Freiberg in Saksen (Duitsland), de wereldberoemde magnetiemijnen bij Kirunavaara in Noord-Zweden, Chester in Pennsylvania (USA) en Ouro Preto in Brazilië. Voor de industrie is Wavelliet van weinig belang. Op enkele plaatsen in de U.S.A. komt het echter in aanzienlijke hoeveelheden voor en wordt het gedolven voor de winning van fosfor, dat vroeger voornamelijk voor lucifers werd gebruikt. Tegenwoordig maakt men er in Harrisburg (Penssylvania) nog steeds verven van. Verzamelaars zijn vooral geïnteresseerd in de radiale bosjes Wavelliet. Erg gewild zijn klompen met bolvormig Wavelliet en met het vrij veel voorkomende zefarowichiet (microscopisch compact Wavelliet), vooral die uit Tjechië.
Bron: Enceclopedie van Mineralen en Gesteenten door Jiří Kouřimský uit 1997