Vanadiniet
|
|
Naam | Vanadiniet |
| Kleur | Rood | |
| Klasse | Fosfaten | |
| Hardheid | 3,0 | |
| Vindplaats | Marokko, Meknès-Tafilalet, Khénifra, Mibladen | |
| Aankoopplaats | Onbekend | |
| Aankoopdatum | Onbekend | |
| Verkoper | Onbekend |
Vanadiniet vormt zuilvormige kristallen of vezelige aggregaten met een niervormig opervlak; ook massief vanadiniet komt voor. Het ontwikkelt zich in de oxidatiezone van loodertsen. De voornaamste vindplaatsen zijn de berg Obir in Karinthië (Oostenrijk), Berezovsk in de Oeral, Sierra de Córdoba in Argentinië, Zimapan in Mexico, Arizona (VS), Algerije, Marokko en Australië.
Vanadiniet was vroeger een belangrijk erts voor de winning van vanadium; het bestaat voor 19,4 procent uit vanadiumpentoxide. De legering van vanadium en ijzer (ferro-vanadium) wordt gebruikt voor de vervaardiging van speciale staalsoorten. Vanadiumpentoxide dient als katalysator in het productieproces van zwavelzuur. Tegenwoordig wordt vanadium vooral verkregen als bijproduct van de verwerking van bepaalde ijzerertsen (Taberg in Zweden, de Oeral), maar ook uit sedimenten die bauxiet bevatten.
Bron: Enceclopedie van Mineralen en Gesteenten door Jiří Kouřimský uit 1997